KEMİRGENLER

Dünya üzerinde kemirgenler, Antarktika kıtası hariç hemen her bölgede bulunurlar. Yaşam alanlarını seçmede, beslenme amaçlı yiyeceklere ulaşma durumlarını daima göz önünde bulundururlar. İnsanların besinleri ortak olarak yedikleri besinlerin on katı kadar kirleterek zarar verirler.

Kemirgenler, ekili ve depolanmış ürünleri, kumaş ve inşaat malzemelerini tahrip ederler. Ayrıca elektrik, telefon, bilgisayar kablolarını da tahrip ederler.

Çevre şartlarına üstün bir uyum sağlamakla beraber insanlarla birlikte bulunurlar ve çok hızlı üreme kabiliyetine sahiptirler. İlkbahar ve sonbaharda üreme aktiviteleri artar. Küçük gruplar halinde yaşarlar ve grup içerinde belli kurallar hakimdir.

Kemirgenler, hastalık taşıyıcıdırlar ve 14. yüzyılda, yaydıkları veba hastalığı nedeniyle 25 milyondan fazla Avrupalının ve 1898-1923 yılları arasında 11 milyon dolayında Asyalının ölümüne neden olmuşlardır.

İnsanlar ile birlikte yaşayan, yiyeceklere ve kullandıkları malzemelere ortak olan üç tür kemirgen vardır. Bu türler;

-Siyah sıçan (Rattus rattus),

-Norveç sıçanı (Rattus norvegicus),

-Ev faresi (Mus musculus).

Siyah sıçan (Rattus rattus):

Vücut 170-230mm, kuyruk 200-250mm arka ayak 35-40mm uzunluğundadır. Sırt rengi koyu kahverengiden siyaha kadar, karın rengi kirli beyazdan koyu griye kadar değişir. Sırt ve karın renklerini ayıran yan çizgi bulunmaz. Vücut ağırlığı 120-175 gr’dır.

Norveç sıçanı (Rattus norvegicus):

Vücut 200-260mm, kuyruk 175-210mm, arka ayak 40-45mm uzunluğundadır. Sırt rengi açıktan koyu kahverengine kadar değişir. Karın rengi beyazımsı açık gridir. Sırt ve karın renklerini ayıran belirli bir yan çizgi bulunmaz. Vücut ağırlığı 200-400 gr’dır.

Ev faresi (Mus musculus):

Vücut 70-85mm, kuyruk 75-90mm, arka ayak 15-18mm uzunluğundadır. Sırtı açık veya koyu gri olup, karın rengi açık gri veya kirli beyazdır. Sırt ve karın renklerinin birbirinden ayıran belirli bir yan çizgi bulunmaz. Vücut ağırlığı 15-30 gr’dır.

Entegre Mücadele

Zararlı türlerin populasyon dinamikleri çevre ile ilişkilerini dikkate alarak, uygun olan bütün mücadele metodlarını ve tekniklerini uyumlu bir şekilde kullanarak, popülasyonların zarar seviyesi altında tutan zararlı yönetim sistemidir.

Entegre mücadele; etkili, güvenli, ekonomik ve uygulanabilir olmalıdır.

Sanitasyon

Atık kutularının kemirgenlerin giriş çıkışına uygun olmaması,

Uzun süreli çöp depolamaları kesinlikle dışarıda olmalıdır,

Çöp bidonları kapalı olmalı ve en az haftada bir yıkanmalıdır,

Evcil hayvan yemleri kemirgenlerden uzak tutulmalıdır,

Gıda maddeleri raflarda saklanmalı, paket aralıkları sık olmalıdır,

Kapı altlarındaki metal eşikler yerine, kapı altlarına plastik engelleyiciler takılmalıdır,

Kanalizasyon, su gider boruları tamir edilmeli ve girişler ızgara ile kapatılmalıdır,

Bahçedeki çimler düzenli olarak biçilmelidir.